5. bölüm

Yoğun bakımda geçirilen 30 günün ardından 1.500 gr'ın altında ve 32. haftadan önce doğan her bebeğe ROP (retinopathy of prematurity-prematüre retinopatisi) muayenesi yapılır. Bu muayenede, bebeğin gözlerindeki damarlanmanın ne denli düzgün geliştiği gözlemlenir. Bu hastalığın uluslararası bir ölçüleme sistemi vardır. Evre 0'dan 5'e kadar bir skalada incelenir. Bu anlamda 0,1 çok önemli değilken, 2 çoğunlukla kendiliğinden iyileşir. 3.evrede ise lazerle müdehale gerektirir. 4. evre ise oldukça tehlikelidir, kısmı retina dekolmanı oluşmuştur ve açık ameliyat gerektirir, körlüğe yol açabilir. 5. evre ise en ileri olandır, tam retina dekolmanı gerçekleşmiştir ki çoğu zaman açık ameliyatlarla dahi iyileştirilemez.

Sarp'ımızın ilk ROP muayenesi hastanenin anlaşmalı olduğu bir profesör tarafından yapıldı ve aynı kişi hastaneden çıkıp 40. haftayı tamamlayacağımız zamana kadar Sarp'ı takip etti. Ancak hayatımızın en büyük şoklarından birini yaşamamıza neden oldu.

İlk ROP muayenesinde, 3. evrede yanlış damarlanmanın basladığını 1 hafta sonra tekrar kontrol edilmesi gerektiği söylendi. O bir hafta geçmek bilmedi, iyiye de gidebilir kötüye de dendiği için içim içimi yedi. Bir hafta sonraki kontrolde iyiye gittiğini ve herhangi bir müdahaleye gerek kalmadığı söylenince sevinçten uçacak gibi oldum. Tabi sonradan öğreneceklerimizden habersiz gerçek olmayan bir sevinçmiş yaşadığımız. Hastaneden taburcu olduktan sonra aynı doktor Sarp'ı kendi muayenehanesinde kontrol etti ve göz gelişiminin normal bir bebek gibi olduğunu; korkacak bir durum olmadığını söyleyerek, sırtımızı sıvazladı.

Ancak Sarp'ın ilk çocuk doktoru Prof Dr. Eren Özek, kendisine ne kadar teşekkür etsem azdır, Sarp'ın bugünleri görmesindeki en büyük katkısı olan kişidir, Sarp'ı Prof. Dr. Murat Karaçorlu muayene etmeden bu tespite inanmayacağını söyledi. Murat beyden randevu almak ise imkansızdı, mart ayında aradığımızda hazirana randevu verdiler. O zamana kadar Sarp çoktan kör olacaktı. ROP muayenesinin önemi, bebek gestasyonel olarak 45 haftalık olana kadar müdahale edilmesi gerektiği. 45. haftadan sonra geri dönüşünüz ne yazık ki yok. Eren hn, kendisi özel olarak arayarak Sarp için randevu aldı.

Murat Bey, Sarp'ın gözlerini kontrol ettikten sonra bize doktorun nasıl bir tedavi önerdiğini sordu. Eşim ve ben şaşkına dönmüş bir vaziyette, hiçbir tedavi önermediğini Sarp'ın gözlerinin normal olduğunu söylediğini belirttik. O an, Murat Bey bembeyaz oldu, odadan çıktı ve kendi odasına gitti. Sonradan çocuk doktorumuz Eren Hn'ın söylediğine göre kendisini arayıp ben bu durumu aileye nasıl söyleceğim demiş. İnanabiliyor musunuz? Sarp'ın bir gözünde 3, diğer gözünde 4. evreye yakın retinopati gelişmiş. Böyle bir hatanın yapılması oğlumuzun kör olmasına sebep olabilirdi. Eren Hanım, bizi zorlayıp Murat Bey'i özel olarak arayıp Sarp'ı görmesini istemese biz şu an ne halde olurduk? Ne fizik tedavi, ne özel eğitim, ne duyu terapisi.. Hiçbir şey bir çocuğun görmesi kadar önemli değil.

Murat Bey tekrar yanımıza geldi ve Sarp'ın acilen lazer olması gerektiğini, bir gözünü lazerle kurtarabileceklerini ancak diğer gözünün açık ameliyata gerek duyabileceğini; açık ameliyat olsa bile sınırlı görme şansı olduğunu söyledi. İçim yandı, gözyaşlarım boğazımda düğümlendi, içimdeki fırtına hiç dinmeyecek gibiydi...